qddiccr

      illa wmcan d tmcant d lxir d memmi-s al zg a ylla ydj n urgaz var-s snt n tsdnan uRwnt as stta lwacun, idj d mudrus dag-sn ttinin as "qddiccr", hiya iyy-asn yiksan, inna yas umudrus: i ntc a baba mayn x va nyv? inna yas: sir ckk a memmi yr tahddunt nnc x imupal, aqtrib n x d tusa tahddunt nnc ny xaf-s, iyya yammn, inya x yidj n uqtrib nitni nyin x yiksan ksin akid-sn yidj n usacu n itffapn nnan-as: tlla diha trgu g yidj n umcan, Rapn qqimn ggurn ggurn al zg a xlTn vr trgu nnan-as: awra yad cmm nyy da yad tettct itffapn x zzman nnm ntcni ad nggur, hiya yin tt din tqqim ttett g itffapn zzi tya tnna-sn: qTan iyi itffapn a, nnan-as: ad tt cmm nrr di tnyaTnin, rrin tt di tnyaTnin, awyn tt d vr wxxam nvn tt. hiya ykkr luxtn qddiccr idj n wass llant tSbbannt tsdnan iRap iksi yasnt iprawn, usint d vr baba-s ttettbRRant, inna y waRa nns: ad nrpl tuRa zzi tmurt a, Rapn qqimn ggurn ggurn wnn va yapln, inna yas: uplv a baba, iwta baba-s s tokkazt nns iyy as tanwalt, al zg a tqqim vr "qddiccr" inna yas: uplv a baba, inna yas: ad ac yv da tanwalt, iyy as tanwalt iqqim dag-s "qddiccr", hiya txlT d var-s trgu tnna yas: Rwap a memmi ad nili qao, inna yas: wah hani yanv nttili qao.

      ikkr iksi d yict n tazart iZZu tt inna yas: aztca ma wr cmm ufiv tyit ibakurn ad tt cmm qlov ad tt cm wcv i tvTTn n lalla ozza, hiya yaztca yn yuf itt tya ybakurn, inna yas: aztca ma wr cmm ufiv tyit izgGarn ad tt cmm qlov ad tt cm wcv i tvTTn n lalla ozza, hiya yaztca yn yuf itt tya izgGarn, yuly ibda ittkks dg zgGarn itett. tlla trgu ysmi mma txs ad tRap ad taym tnna yas: Rwap ad naym, hiya tnna yas: Rwap ad taymt a memmi, inna yas: ntc uymv d ya, iwa tRap tuym d. aztca yn tnna yas: Rwap ad taymt a "qddiccr" a memmi, inna yas: tqTTeT iyi tyddidt, tRap tqTTeT tnn nns, iRap ntta yuym d, zzi d tdwl tnna yas: hani odlv tayddidt inu Rwap a memmi ad naym, inna yas: uymv d izddagn qalv am ibRwayn.

      aztca yn, iRap yuly di tazart txlT var-s, tnna yas: a memmi yr iyi d sa lboT n izgGarn, yir as izgGarn wnn as d va yr tnna yas: tettc i trga, tnna yas: wc iyi ya memmi s ufus nnc n di ylla lpnni, hiya ywc as s ufus nns thbc i t id, zzi t id thbc tksi t twwyi vr yssis, zzi txlT vr yssis, inna yas: mayn dag-i oad va tettct? sulv Tofv, mayn illan di tqbbuzin inn? tnna yas: ict dag-s tdjuzin yict dag-s ilwizn, inna yas: iwa yy iyi di tqbbuzin ad, ad ttcv al olfv bac ad iyi tvrst. iwa tyi di tqbbuzt n yinwiyn itett, zzi tya tksi d var-s lhnduz, tnna yas: ma tqwit oad am lhnduz a? inna yas: sulv, rr iyi di tn n yilwizn, trr i di tnn n yilwizn, iwa zzi yttca al zg a yqno tnna yas: ma tgdrt oad am lhnduz a? inna yas: wah gdrv, tnna yas: iwa pff i yssi ad Rapv ntc ad oRTv i tmddukKal inu, asa ad asnt tpfft, ad ac vrsnt, ad iyi ynt adan x yini yas ad xlTv ad tn ttcv. iwa tRap trgu ad tvr i tmddukKal nns, ihwa d qddiccr ad ipff i yssis tnn mi va ypff ivrs as, ibTp itnt ikks d adan nnsnt iyyitn x yini inSb i tTnjict, issjn itnt tazllift vr tzllift g uxxam. zzi d txlT trgu tnna yas: tjnimt a yssi tvrsmt i "qddiccr" tuplmt, tzry vr yini tettca yadan, hiya yssiwl d ssiha "qddiccr" zzi ttwwagt iksi yakid-s ivd d txyyaTin: tettcit adan n yssim tvilt d inn inu, hiya tbadr var-s tmon dg uTaR nns inna yas: hah! tmont dg uTloi tvilt d Tar inu, nttat tqql var-s ioma tt d s yivd d txyyaTin, cway xlTnt d trgwin, nnant as: maynnx am tjRa yamma? Tnna-snt: tnn ur irun avnja n imTTawn ad tt nvv, iwa bdant trunt.

      iwa tqTa tnfust wala qTan yirdn wala nttci tn d imssasn.


ترجمة الحكاية

قدّيشر

      كان يا مكان في قديم الزمان، كان هناك رجل له زوجتان وستة أولاد أحدهم نحيف يسمى "قدَيشر"، جعل لكل واحد من أولاده حصانا إلا "قدّيشر"، فقال له هذا الأخير: وأنا يا أبي ما الذي سأمتطيه؟ فرد عليه: أنت يا بني خذ برنسك الصغير واذهب إلى الماشية، التيس الذي سيناسبه برنسك الصغير امتطيه، وكذلك فعل. ركب على التيس بينما إخوته ركبوا أحصنتهم وأخذوا معهم مزودا (وعاء من صوف ذو عدلين) وملؤوه بالتفاح وقالوا: توجد هناك غولة في أحد الأمكنة، فذهبوا إليها وعندما وصلوا قالوا لها: تعالي سنضعك هنا لتأكلي التفاح ونحن سنكمل المسير، فوضعوها هناك وبدأت تأكل وعندما انتهت قالت: نفد التفاح، قالوا لها: سنرجعك إلى الجهة الأخرى، وفعلوا ذلك وأخذوها معهم إلى المنزل وقتلوها. وفي يوم من الأيام كانت النساء تغسلن الملابس فقام "قدّيشر" بأخذ ملابسهن، فجئن إلى أبيه يشتكين من فعلته، فقال الأب لأبنائه: سنرحل من هذه البلاد، فرحلوا وكلما تعب أحدهم في الطريق يقول لأبيه: تعبت يا أبي، فيضرب الأب بعكازه فيقيم له كوخا، حتى بقي منهم "قديشر" فقال: تعبت يا أبي، رد عليه الأب: سأشيد لك كوخا هنا، فشيده له ومكث فيه "قدّيشر"، وفجأة أتته الغولة وقالت له: تعال يا بني، سنقيم معا فرد عليها: نعم، لك ذلك.

      فقام "قدّيشر" بزراعة شجرة تين وقال لها: غدا، إذا لم تثمري بواكيرا سأقتلعك وأرميك لمعاز سيدتي الغولة، وفعلا في الغد أنتجت بواكيرا، وقال لها: غدا، إذا لم تثمري تينا سأقتلعك وأرميك لمعاز سيدتي الغولة، وفعلا في الغد أثمرت تينا، فصعد الشجرة وبدأ يقطف التين ويأكله؛ أما الغولة كانت كلما أرادت أن تستقي الماء تقول له: هيا نستقي الماء، وبعد برهة قالت له: هيا يا بني نستقي الماء، رد عليها: أنا استقيته، فذهبت هي للاستقاء. وفي الغد قالت له نفس الأمر فرد عليها: تمزقت قربتي، فمزقتها هي أيضا، ثم راح واستقى الماء، ولما رجعت الغولة قالت له: لقد أصلحت قربتي هيا نستقي الماء، رد عليها: استقيت الماء النقي ولم أترك لك إلا الملوث.

      في الغد، ذهب "قديشر" وصعد شجرة التين وأتته الغولة وقالت له: يا بني ارمي لي بعض التين، فبدأ يرمي لها التين كلما رمى لها تينة قالت له: جاءت في الساقية، ثم قالت مرة أخرى: اعطني بيدك التي فيها حناء، فبادر لإعطائها بتلك اليد فأمسكته بقوة وأخذته إلى بناتها، عندما وصلت قال لها: ما الذي ستأكلينه فيَ؟ لازلت ضعيفا، وقال أيضا: ما الذي يوجد في هاتان الجرتان؟ ردت عليه: واحدة فيها الجوز والأخرى فيها اللوز، قال لها: ضعيني فيهما إلى أن أصبح سمينا كي تذبحيني. فوضعته في جرة الجوز، وبعد مدة حملت مدقا وقالت له: أسمنت مثل هذا المدق؟ رد عليها: ليس بعد، أرجعيني في جرة اللوز، فأرجعته، وحينما أكل حتى الشبع، قالت له: أكبرت مثل هذا المدق؟ رد عليها: نعم كبرت، فقالت له: احلق لبناتي وأنا سأذهب كي أدعو صديقاتي، وحينما تنتهي سيذبحنك وليضعن أحشاءك على حجر الموقد عندما أصل سآكلهم. ذهبت الغولة كي تدعو صديقاتها بينما "قدَيشر" نزل إلى البنات كي يحلق لهن، كلما حلق لإحداهن ذبحها وبقرها وانتزع أحشاءها ووضعهم فوق حجر الموقد وأشعل النار للقدر، ووضع كل رأس بمحاذاة الآخر في المنزل. وعندما عادت الغولة قالت: نمتن يا بناتي، ذبحتن ل "قديشر" وتعبتن، ثم مرت إلى حجر الموقد وأكلت الأحشاء، فتكلم "قديشر" من خَوخة بعدما حمل معه الرماد والإبر: أكلت أحشاء بناتك وظننت بأنها أحشائي، فبادرت إليه وأمسكته من رجله فقال لها: هاه! أمسكت العارضة وظننت بأنها رجلي، فنظرت إليه فأعماها بالرماد والإبر. وبعد برهة حضرت الغولات وقلن لها: لم وقع لك هذا؟ ردت عليهن: من لم تبك منكن مغرفة من الدموع سأقتلها، فبدأن بالبكاء.

      انتهت الحكاية ولا انتهى القمح ولا أكلناه عديم الطعم.