hlala

      illa wmcan d tmcant d lxir d memmi-s al zg a tlla yict n tprrudt ism nns "hlala" tSbp palla var-s uma-s ism nns "mpmmd" d yidj yaT d uma-s zzi baba-s, ikkr uma-s zzi baba-s iRap ad iwrd akiDaR yaf din idj n uzvub iksi t inna yas: azvub a izgrt bzzaf ad Rapv ad t obrv waxxa yusd x ultma yad tt mlcv, iRap iobbr iobbr x tprrudin yusn dg ultma-s hiya tbda luxtiyn tettru, yusd var-s uma-s amZZyan inna yas: asa yad am d ssitfnt tamcTt d tisit ad tmcTt ad am ssiRTn, ad nn asv ad am xTfv tamcTt d tisit tinit asn: rwwpt rwwpt ad Rapv ad as tn d kksv ntc cnnwi ur awn tn itittc, tTfRt iyi nn, ha t aynn iksi yas tamcTt d tisit hiya tTfR i nttat ttafg tmmn rapn Rwln.

      qqimn ggurn ggurn lppgn vr yict n tmurt iffud uprrud, tsal "hlala" yidj n urgaz tnna-s: ma wr da cay n loin? inna-s: ha t aynn ad tlppgm vr din ad tafm sn n loyun idj d abrway idj d azddag, abrway nn swt zzag-s al tcwam lihiya azddag swt zzag-s vir yict n txubbict, d ammn ag yin. Rapn qqimn ggurn ggurn zzi ya ynna-s  uma-s: ttuv nn lprz inu vr loin, ntta idwl vr loin nn iRap vr loin azddag iqqim isess isess al zg a ycwa zzi var-s ilppg idwl d admu iggur x Rboa yTaRn, tbda tettru tnna-s: mayn ac iyyin aya? inna yas: swiv zzi loin nn azddag dwlv d admu.

      Rapn, lppgn vr yict n tini TTrf n yict n trga inna-s: cmm intin aly da yad ttettet itmriyn imc d iwwT yiT ad din tdjant, ntc ad Rapv imc cliv hddiv ad varm Rwwpv vr da, ad rwwpv swadda y tini ya, ntc ad jnv vr wallav nns cmm djan ajnna.

      iRap, ilppg d vr din yidj n urgaz var-s aggl bzzaf ixs ad iwrd akiDaR zzi trga yn, yagg ukiDaR ad as isw ssyn ittinny din tili n bnadm, ibda ipDDa cway yinny itt inna-s: hwa d hwa d a taprrut inn, tnna yas: la, yupl akid-s toZZa yad as d thwa, zzi ya iRap vr yict n tmvart inna-s: ma tsshwit iyi d yict n tprrut zzi tini yad ad am wcv aynn am iDhrn; argaz nn var-s sn n tsdnan; zzi ya tusd tmvart nn vr tini yn tbda ttgg iman nns ttgg din SSadaqa ttgg kulci mqlub cway tnna-s: maynnx ttggt a djiyda aynn i loic n sidi Rbbi? tnna-s: iwa tggv da cway n SSadaqa x uya n lalla tini kul asgGas tuRa ddrvlv udji ya ssinv ad yv cay, oanak hwa d ad iyi todlt aya, zzi d var-s thwa tqqim d ssya nttat tcudda yas tamvart txiyyaT as iprawn nns vr yinn nns, zzi d yusa bab ukiDaR maca yad tt imon tbadr tkkr ad taly vr tini ymon itt uxiyyT, imon itt inna yas: ad var-i tRapt ad var-i ttilit tnna yas: ntc var-i wma ha yamn ha yamn ittRwwap d vr da ynna yas: ad var-s asv di lwqt n wayflani ad var-s lppgv. zzi ya ynna yas: ad iyi tmlct, imlc itt zzi tya tffv d ad taRw, iRap ntta ad iswwq i ssabo; var-s yidj n ttoban dg upfur kul yiT ad as tawy yict lmakla, iwa nnant as: iTa d iT nnm cm ay as va yawyn lmakla i ttoban nn, hiya monnt tt d irin tt din, tkkr luxtiyn issifT as d Rbbi yict n trffadt tmoni tt udji ya tzry ddunit, tqqim din; zzi d ilppg bab n uxxam ur tt ya yufi ynna yasnt: mani tlla "hlala"? nnant-as: ur nZRi tbuhalict n d twwyt mani tRap; issvmi yas d din Rbbi tiffaf ttett zzag-snt; iwa ynna yasnt: i ma ysul da wmas? nnant-as: isul, inna yasnt: swjdmt ad nksi ad as nvrs iTa. bdant yict tcTTab taddart yict ttsimDa yxdmiyn, zzi d qrrbn ad as vrsn ibda yttini yas: "ya hlala ya halala ya xti kaysiqtou lxdamhum wkayctbu lrpabhum bac idbpu lmpammd"; nttat tlla tuRw din sn lwacun tsmma yasn lpsn d lpusin; tssdmr as d nttat: "ya mpmmd ya mpmmd ya xuya var-i lpsn d lpusin w ttoban pdaya", inna yasnt urgaz susmt sa susmt sa mayn da yttini? nnant-as: mayn va yini wa qal anv, bdant kul yict tssawal s djhd. ioawd inna-s: "ya hlala ya halala ya xti kaysiqtou lxdamhum wkayctbu lrpabhum bac idbpu lmpammd", trrd xaf-s nttat: "ya mpmmd ya mpmmd ya xuya var-i lpsn d lpusin w ttoban pdaya". iRap luxtiyn issquc dg upfur yaf itt din, ikkr ivrs i yidj umupul idulla t i ttoban maca yad dag-s ilha yad t ittc, issihwa yidj upmmal din tssily dag-s aRa nns toawd d i yixf nns, zzi d tgood inna-s: mayn nnam va ybrrdn wul di tina? tnna-s: ad tolft tiRaZ nnc s yimndi d tisnt sbo iyyam ur sessnt, iwa yad tnt tssilyt vr yicc, tcrst asnt ickkukn vr ukooal n tiRaZ, tRZmt i tiRaZ vr waman, iyya yam nn as tnna, zzi d dwlnt tiRaZ iqqim zzi tacniwin vir yicqfan d yidj n ufus, idj n ucquf tvz as ztat i wmnar, wnn yaTnin zdffr i wmnar maca yimc d tutf ad tini hicc imc d tffv ad tini bdd, lihiya fus tksi t ad is tnxxal di tvrvrt.

      iwa tqTa tnfust wala qTan yirdn wala nttci tn d imssasn.


ترجمة الحكاية

هلالة

      كان يا مكان في قديم الزمان، كانت هناك فتاة جميلة جدا اسمها "هلالة"، لديها أخ اسمه "امحمد" وأخ آخر من أبيها، ذهب هذا الأخير كي يرد الحصان من العين فوجد فيه شعرة وقال: هذه الشعرة طويلة جدا سأذهب كي أقيسها على الفتيات حتى وإن ناسبت أختي سأتزوجها. فبدأ يقيسها على الفتيات حتى وصل إلى أخته فاكتشف بأنها صاحبة الشعرة، وقرر الزواج بها. فبدأت تبكي بكاءا شديدا، فجاء إليها أخوها الصغير وقال لها: عندما يدخلن لك المشط والمرآة كي تمشطي شعرك وتلبسي ملابسك سآتي إليك وأخطفهما منك وقولي لهن: سأذهب كي أستعيدهما فلن يعطيهما لكن، واتبعيني، فقام أخوها الصغير بذلك وتبعته راكضة ثم هربا.

      ذهبا حتى وصلا إلى أرض أحس الفتى بالعطش، فسألت "هلالة" رجلا: أهناك عين هنا؟ فرد عليها: ستجدان بالقرب من هنا عينان إحداهما ملوثة والأخرى نقية، الملوثة اشربا منها حتى الشبع بينما الأخرى اشربا منها شربة واحدة. ففعلا ما قاله الرجل لهما وواصلا الطريق، وبعد برهة قال لها أخوها: لقد نسيت الحرز عند العين، فرجع إليها وعندما وصل شرب من العين النقية حتى شبع ولما عاد إلى أخته أصبح غزالا يمشي على أربعة أرجل، فبدأت أخته بالبكاء وقالت له: من الذي فعل بك هذا؟ رد عليها: شربت من العين النقية حتى شبعت ثم صرت غزالا.

      فذهبا إلى أن وصلا إلى نخلة بمحاذاة ساقية فقال لها أخوها: أنت تسلقي هذه النخلة وكلي التمر وعندما يحل الليل نامي فيها، أما أنا سأمضي يومي في الرعي وسأعود في المساء إلى هنا، وسأرتاح تحت هذه النخلة، أنا سأنام في أسفلها وأنت في أعلاها.

      وبعد ذلك، جاء رجل ثري إلى ذلك المكان كي يرد حصانه من الساقية، لكن هذا الأخير رفض أن يرد لأنه يرى ظل إنسان ينعكس في الماء، فالتفت الرجل ورأى الفتاة فقال لها: انزلي انزلي يا فتاة كي يرد الحصان، لكنها رفضت طلبه، فذهب الرجل إلى عجوز وقال لها: إذا أنزلت لي تلك الفتاة من النخلة سأعطيك ما تريدين؛ وهذا الرجل له زوجتان؛ جاءت العجوز إلى تلك النخلة وتظاهرت بأنها ستعمل صدقة في ذلك المكان، فبدأت تقوم بكل شيء بشكل مغاير ومقلوب، فقالت لها الفتاة: لماذا تفعلين ذلك بعيش الله؟ ردت عليها العجوز: كل عام أقوم بصدقة هنا على سيدتي النخلة، والآن أصبحت عمياء لا أعرف ما أفعله، إذا أردت انزلي كي تصلحي ما قمت به، وعندما نزلت الفتاة تقوم بإعداد الصدقة، بدأت العجوز تخيط ملابسها بملابس الفتاة، ولما وصل ذلك الرجل الثري كي يمسكها بادرت الفتاة لتهرب منه وتتسلق الشجرة لكنها لم تستطع ذلك، أمسكها الرجل وقال لها: ستذهبين لكي تسكني معي، فردت عليه: لدي أخ يرجع في المساء إلى هذا المكان وحكت له قصتها، فقال لها: سأعود إلى هنا كي آخذه هو الآخر.

      عرض الرجل الزواج على الفتاة ووافقت وتزوجا وأصبحت حاملا، فذهب الرجل إلى السوق كي يحضر لوازم العقيقة؛ ولهذا الرجل ثعبان في حفرة كل يوم تطعمه إحدى الزوجات، فقالتا لها: اليوم يومك أنت من سيطعم الثعبان، فرمتاها في تلك الحفرة لكن الله أرسل لها مصطبة أمسكتها ولم تتركها تنزل إلى القاع فبقيت هناك؛ وعندما رجع صاحب المنزل ولم يجدها قال أين هي "هلالة"؟ قالتا له: لا نعرف تلك الحمقاء التي أتيت بها أين ذهبت؛ فأنبت لها الله في ذلك المكان الهندباء تأكل منها؛ ثم قال الرجل: وأخوها ألايزال هنا؟ قالتا له: بلى، فقال لهما: استعدا كي نذبحه الليلة، فبدأتا بكنس المنزل وتمضية السكاكين، وحينما حان وقت ذبحه صاح قائلا: "يا هلالة يا هلالة يا أختي، إنهم يكنسون المنزل ويمضون السكاكين كي يذبحوا لمحمد"؛ بينما هي كانت قد أنجبت طفلين سمتهما الحسن والحسين؛ فردت عليه: "يا امحمد يا امحمد يا أخي لدي الحسن والحسين والثعبان بالقرب مني"، قال الرجل: اصمتا اصمتا ما الذي يقوله؟ فقالتا: ما الذي سيقوله؟ وبدأتا الكلام بصوت مرتفع. ثم قال مرة ثانية: "يا هلالة يا هلالة يا أختي، إنهم يكنسون المنزل ويمضون السكاكين كي يذبحوا لمحمد"، فردت عليه أخته: "يا امحمد يا امحمد يا أخي لدي الحسن والحسين والثعبان بالقرب مني". ذهب الرجل وألقى نظرة في الحفرة فرآها، ثم قام بذبح خروف ودلاه للثعبان كي يأكله، وأنزل سلة كبيرة وضعت فيها الطفلين وهي أيضا، ولما رفعها قال لها: ما الذي سيشفي غليلك في هاتين؟ قالت له: ستعلف دوابك سبعة أيام بالملح والشعير دون أن يردن، واصعد بهن إلى ذلك الجبل واربط شعر الضرتين بأذيل الدواب وأطلقهن كي يردن. ففعل ما قالت له، وعندما رجعت الدواب لم يتبق من الضرتين سوى القوقعات ويد واحدة، فحفرت لقوقعة أمام عتبة الباب وأخرى وراء العتبة كي تتشفى فيهما عندما تدخل أو تخرج، بينما أخذت اليد كي تحرك بها في الموقد.

      انتهت الحكاية ولا انتهى القمح ولا أكلناه عديم الطعم.